MODERN TALKING - Duet dance'owo-popowy pochodzący z Niemiec, popularny w latach 80. Zespół stworzył wiele przebojów znajdujących się w latach osiemdziesiątych na szczytach list przebojów, niekiedy nawet kilka miesięcy. Powstał w 1984, założony przez producenta i kompozytora, Dietera Günthera Bohlena. Po długich poszukiwaniach wokalisty wybrał on Bernda Weidunga, który przyjął pseudonim Thomas Anders. Już pierwszy singel You're My Heart, You're My Soul (wydany 29 października 1984) stał się wielkim przebojem. Również kolejne single były wielkimi hitami – nie tylko w Niemczech, ale także w całej Europie i Japonii. Do 1987duet sprzedał 60 milionów płyt.
ALBUMY
1985 The 1 Album
1985 Let’s Talk About Love
1986 Ready For Romance
1986 In The Middle Of Nowhere
1987 Romantic Warriors
1987 In The Garden Of Venus
SINGLE
1985 You Can Win If You Want
1985 Cheri Cheri Lady
1986 Brother Louie
1986 Geronimo’s Cadillac
1986 Give Me Peace On Earth
1987 Jet Airliner1987 In 100 Years
ALBUMY
1985 The 1 Album
1985 Let’s Talk About Love
1986 Ready For Romance
1986 In The Middle Of Nowhere
1987 Romantic Warriors
1987 In The Garden Of Venus
SINGLE
1985 You Can Win If You Want
1985 Cheri Cheri Lady
1986 Brother Louie
1986 Geronimo’s Cadillac
1986 Give Me Peace On Earth
1987 Jet Airliner1987 In 100 Years
BAD BOYS BLUE - W 1984 roku,w Kolonii w RFN z inicjatywy niemieckiego producenta Tony'ego Hendrika oraz jego żony Karin van Harren. Zespół miał stanowić przeciwwagę dla odnoszącego ogromne sukcesy duetu Modern Talking.
W oryginalnym składzie Bad Boys Blue znaleźli się: Brytyjczyk John McInerney, Amerykanin Andrew Thomas oraz pochodzący z Jamajki Trevor Taylor. Taylor w 1988 roku opuścił zespół a jego miejsce zajął Trevor Travis.
Sukces nadszedł w 1985 roku wraz z drugim singlem zespołu, zatytułowanym "You're A Woman", który uplasował się w pierwszych dziesiątkach notowań w wielu krajach Europy. W tym samym roku premierę miał debiutancki album Bad Boys Blue - "Hot Girls - Bad Boys". Lansując kolejne przeboje grupa zdobyła ogromną popularność w Europie (przede wszystkim Wschodniej) oraz w Afryce Południowej. Co ciekawe zespół nigdy nie znalazł uznania wśród słuchaczy w Wielkiej Brytanii, a w USA zostały zauważone tylko dwa single
Albumy
1985 - " Hot Girls - Bad Boys "
1986 - " Heartbeat "
1987- "Love Is No Crime"
1988 - "My Blue World"
1989- "The 5th"
Single
1985-Love In Me car
1985- You're A Woman
1985- Pretty Young Girl
1985-Amiga Quartett
1986- I Wanna Hear Your Heartbeat
1986 - Kisses And tears ( My One And Only)
1986-Love Really Hurts Without You
1987-Come Back And Stay
1987 -Gimme Gimme Your Lovin '(Little Lady)
1988- World Without You (Michelle)
1988 -World Without You (Michelle) (Remix)
1988 -Don't Walk Amway, Suzanne
1988- Lovers In The Sand
1988-Lovers In The Sand (Remix)
1989- Lady In Black 1989-Train To Nowhere
1989 - Hungry For
W oryginalnym składzie Bad Boys Blue znaleźli się: Brytyjczyk John McInerney, Amerykanin Andrew Thomas oraz pochodzący z Jamajki Trevor Taylor. Taylor w 1988 roku opuścił zespół a jego miejsce zajął Trevor Travis.
Sukces nadszedł w 1985 roku wraz z drugim singlem zespołu, zatytułowanym "You're A Woman", który uplasował się w pierwszych dziesiątkach notowań w wielu krajach Europy. W tym samym roku premierę miał debiutancki album Bad Boys Blue - "Hot Girls - Bad Boys". Lansując kolejne przeboje grupa zdobyła ogromną popularność w Europie (przede wszystkim Wschodniej) oraz w Afryce Południowej. Co ciekawe zespół nigdy nie znalazł uznania wśród słuchaczy w Wielkiej Brytanii, a w USA zostały zauważone tylko dwa single
Albumy
1985 - " Hot Girls - Bad Boys "
1986 - " Heartbeat "
1987- "Love Is No Crime"
1988 - "My Blue World"
1989- "The 5th"
Single
1985-Love In Me car
1985- You're A Woman
1985- Pretty Young Girl
1985-Amiga Quartett
1986- I Wanna Hear Your Heartbeat
1986 - Kisses And tears ( My One And Only)
1986-Love Really Hurts Without You
1987-Come Back And Stay
1987 -Gimme Gimme Your Lovin '(Little Lady)
1988- World Without You (Michelle)
1988 -World Without You (Michelle) (Remix)
1988 -Don't Walk Amway, Suzanne
1988- Lovers In The Sand
1988-Lovers In The Sand (Remix)
1989- Lady In Black 1989-Train To Nowhere
1989 - Hungry For
SANDRA - SANDRA CRETU.Prawdziwy międzynarodowy sukces odniosła dopiero w 1985 roku następnym utworem "(I'll Never Be) Maria Magdalena". Piosenka ta stała się wielkim przebojem i zdobyła pierwsze miejsce na listach przebojów w 21 krajach na całym świecie. W tym samym roku ukazała się jej pierwsza płyta, The Long Play, która okazała się sukcesem. Przyniosła ona kolejny przebojowy singel, "In the Heat of the Night". Pod koniec roku piosenkarka udała się w duże tournée promujące debiutancki album.
W lutym 1986 Sandra przeprowadziła się do Londynu na sześć miesięcy, gdzie codziennie pobierała lekcje śpiewu. Zapisała się także na lekcje języka angielskiego w szkole London Berlitz oraz uczyła się gry na perkusji. Wtedy też ukazał się trzeci singel, "Little Girl", któremu towarzyszył teledysk nakręcony w Wenecji. Na festiwalu Tokyo Song Contest utworem "In the Heat of the Night" wokalistka zdobyła drugie miejsce.
Jeszcze w tym samym roku ukazała się druga płyta Sandry, pod tytułem Mirrors. Stylistycznie była kontynuacją brzmienia znanego z debiutanckiego albumu. Odniosła ona duży sukces, a pierwszym singlem zostało nagranie "Innocent Love". Drugi singel, taneczny "Hi! Hi! Hi!", poradził sobie na listach jeszcze lepiej. Kolejne przeboje pochodzące z tego krążka to ballada "Loreen" i energiczna piosenka "Midnight Man". Na płycie znalazł się także utwór "Don't Cry", poruszający temat katastrofy w Czarnobylu.
W roku 1987 ukazała się kompilacja Ten on One (The Singles). Zawierała największe przeboje piosenkarki oraz dwa nowe nagrania, w tym wielki przebój "Everlasting Love".Trzeci studyjny album, Into a Secret Land, został wydany w 1988 roku. Prezentował on nieco inne, bardziej wyrafinowane brzmienie. Zebrał bardzo pozytywne opinie i jest uznawany za jeden z najlepszych w karierze Sandry. Płytę promowały cztery przebojowe single, w tym "Secret Land", "We'll Be Together" i "Around My Heart". Kilka dni przed kręceniem teledysku "Secret Land", Sandra uległa poważnemu wypadkowi samochodowemu, w którym otarła się o śmierć. W tym samym roku na rynkach anglojęzycznych ukazała się specjalna kompilacja Everlasting Love, a remiks tytułowego nagrania osiągnął umiarkowany sukces na brytyjskiej liście przebojów
W lutym 1986 Sandra przeprowadziła się do Londynu na sześć miesięcy, gdzie codziennie pobierała lekcje śpiewu. Zapisała się także na lekcje języka angielskiego w szkole London Berlitz oraz uczyła się gry na perkusji. Wtedy też ukazał się trzeci singel, "Little Girl", któremu towarzyszył teledysk nakręcony w Wenecji. Na festiwalu Tokyo Song Contest utworem "In the Heat of the Night" wokalistka zdobyła drugie miejsce.
Jeszcze w tym samym roku ukazała się druga płyta Sandry, pod tytułem Mirrors. Stylistycznie była kontynuacją brzmienia znanego z debiutanckiego albumu. Odniosła ona duży sukces, a pierwszym singlem zostało nagranie "Innocent Love". Drugi singel, taneczny "Hi! Hi! Hi!", poradził sobie na listach jeszcze lepiej. Kolejne przeboje pochodzące z tego krążka to ballada "Loreen" i energiczna piosenka "Midnight Man". Na płycie znalazł się także utwór "Don't Cry", poruszający temat katastrofy w Czarnobylu.
W roku 1987 ukazała się kompilacja Ten on One (The Singles). Zawierała największe przeboje piosenkarki oraz dwa nowe nagrania, w tym wielki przebój "Everlasting Love".Trzeci studyjny album, Into a Secret Land, został wydany w 1988 roku. Prezentował on nieco inne, bardziej wyrafinowane brzmienie. Zebrał bardzo pozytywne opinie i jest uznawany za jeden z najlepszych w karierze Sandry. Płytę promowały cztery przebojowe single, w tym "Secret Land", "We'll Be Together" i "Around My Heart". Kilka dni przed kręceniem teledysku "Secret Land", Sandra uległa poważnemu wypadkowi samochodowemu, w którym otarła się o śmierć. W tym samym roku na rynkach anglojęzycznych ukazała się specjalna kompilacja Everlasting Love, a remiks tytułowego nagrania osiągnął umiarkowany sukces na brytyjskiej liście przebojów
WHAM – brytyjska grupa muzyczna utworzonaez George'a Michaela i Andrew Ridgeleya. Zespół działał w latach 1981-86.
W 1981 George i Andy założyli zespół mając po 18 lat. Wcześniej pracowali jako
kelnerzy (m.in. w dyskotece "Club Tropicana") oraz jako bileterzy w
północnym Londynie. Znali się od dawna, razem przez 7 lat chodzili do szkoły w Bushey.
Podpisali kontrakt z firmą Epic.
Drugi album "Make it Big" bił rekordy popularności, przez kilka
miesięcy znajdował się na pierwszych miejscach w Anglii, USA, RFN,
Skandynawii, Holandii, otrzymując miano platynowej płyty. Wham bił
rekordy w przemyśle muzycznym, "Careless Whispers"
i "Wake me up before you go go" przez 2 miesiące były na pierwszych
miejscach w Anglii i USA. George nagrał drugi swój solowy singel
"Different Corner". Głównymi wokalistkami wspierającymi grupy były Helen "Pepsi" DeMacque i Shirley "Shirlie" Holliman (Pepsi & Shirlie), występowały one też w teledyskach. Początkowo partnerką Holliman w Wham! była Dee C. Lee ale dość wcześniej ( 1983 ) opuściła grupę.
29 czerwca 1986 odbył się ostatni, bardzo uroczysty koncert na Wembley, zwany The Final.
Widowisko to zgromadziło 75 tys. fanów duetu, więcej niż "Live Aid".
George i Andrew przybyli ze swymi przyjaciółkami: Katty Jeng i Donią
Fiorentino. Wham! przypomniał swe największe przeboje, a na scenie w
roli pianisty towarzyszył im Elton John. The Final -
to tytuł trzeciego pożegnalnego albumu, który jest podsumowaniem ich
kariery. Wytwórnia Epic wydała również oprawiony w czarna okładkę maxi
singel z utworami: Edge of Heaven, Battle Stations oraz nową wersję Wham rap!. Ostatnia wspólna piosenka Wham toWhere did your heart go? utrzymana w sentymentalnej konwencji.
ALABUMY
1983-Fantastic
1984-Make It Big
1986-Music From The Of Heaven
SINGLE
1982-Wham Rap ( Enjoy What You Do )
1982-Young Guns (Go For It)
1983 Bad Boys
1983-Club Tropicana
1983-Club Fantastic Megamix
1984-Wake Me Up Before You Go Go
1984-Freedom
1984-Everything She Wants
1984-Last Christmas
1985-I’m Your Man
1985-Last Christmas ( regeneracja)
1986-A Different Corner
1986-The Edge Of Heaven
1986-Where Did Your Heart Go?
1986-Last Christamas (druga regeneracja )
W 1981 George i Andy założyli zespół mając po 18 lat. Wcześniej pracowali jako
kelnerzy (m.in. w dyskotece "Club Tropicana") oraz jako bileterzy w
północnym Londynie. Znali się od dawna, razem przez 7 lat chodzili do szkoły w Bushey.
Podpisali kontrakt z firmą Epic.
Drugi album "Make it Big" bił rekordy popularności, przez kilka
miesięcy znajdował się na pierwszych miejscach w Anglii, USA, RFN,
Skandynawii, Holandii, otrzymując miano platynowej płyty. Wham bił
rekordy w przemyśle muzycznym, "Careless Whispers"
i "Wake me up before you go go" przez 2 miesiące były na pierwszych
miejscach w Anglii i USA. George nagrał drugi swój solowy singel
"Different Corner". Głównymi wokalistkami wspierającymi grupy były Helen "Pepsi" DeMacque i Shirley "Shirlie" Holliman (Pepsi & Shirlie), występowały one też w teledyskach. Początkowo partnerką Holliman w Wham! była Dee C. Lee ale dość wcześniej ( 1983 ) opuściła grupę.
29 czerwca 1986 odbył się ostatni, bardzo uroczysty koncert na Wembley, zwany The Final.
Widowisko to zgromadziło 75 tys. fanów duetu, więcej niż "Live Aid".
George i Andrew przybyli ze swymi przyjaciółkami: Katty Jeng i Donią
Fiorentino. Wham! przypomniał swe największe przeboje, a na scenie w
roli pianisty towarzyszył im Elton John. The Final -
to tytuł trzeciego pożegnalnego albumu, który jest podsumowaniem ich
kariery. Wytwórnia Epic wydała również oprawiony w czarna okładkę maxi
singel z utworami: Edge of Heaven, Battle Stations oraz nową wersję Wham rap!. Ostatnia wspólna piosenka Wham toWhere did your heart go? utrzymana w sentymentalnej konwencji.
ALABUMY
1983-Fantastic
1984-Make It Big
1986-Music From The Of Heaven
SINGLE
1982-Wham Rap ( Enjoy What You Do )
1982-Young Guns (Go For It)
1983 Bad Boys
1983-Club Tropicana
1983-Club Fantastic Megamix
1984-Wake Me Up Before You Go Go
1984-Freedom
1984-Everything She Wants
1984-Last Christmas
1985-I’m Your Man
1985-Last Christmas ( regeneracja)
1986-A Different Corner
1986-The Edge Of Heaven
1986-Where Did Your Heart Go?
1986-Last Christamas (druga regeneracja )
KAJAGOOGOO - Został założony w 1979 przez basistę Nicka Beggsa jako Art Nouveau. W pierwszym składzie znaleźli się wspomniany już Nick Beggs, Steve Askew, Stuart Neale iJez Strode. Zespół potrzebował jeszcze frontmana. Po ogłoszeniu zamieszczonym wMelody Maker w 1981, w trakcie przesłuchań na wokalistę został wybrany Limahl (Chris Hamill). Zespół zmienił nazwę na Kajagoogoo
W 1982, po koncercie w Embassy Club w Londynie, podpisali kontrakt z EMI. 1983 przyniosł pierwszego singla Too Shy oraz pierwszy długogrający album White Feathers. Zawarta na nich muzyka to synth-pop. W tym samym roku zespół zaplanował swoją pierwszą amerykańską trasę. Jednak przed jej rozpoczęciem z zespołu został wydalony Limahl, który następnie postanowił rozpocząć karierę solową. Głównym wokalistą został Nick Beggs.
W 1984 pod przewodnictwem basisty Nicka Beggsa zespół nagrał swoje drugie wydawnictwo zatytułowane Islands. Album ukazał się również w USA pod tytułem Extra play,a nazwę zespołu skrócono do Kaja. W 1985 z zespołu odszedł Jez Strode.
Pozostali zadecydowali, by dalej działać jako trio. Po przeprowadzce do Kalifornii nagrali kolejny, trzeci już album Crazy People's Right to Speak. Płyta ta odzwierciedlała bardziej rockowe ambicje jej członków, ale nie znalazła uznania w oczach wytwórni EMI. W 1986 zespół postanowił zawiesić swoją działalność.
ALBUMY STUDYJNE
1983-White Feathers
1984-Islands
1985-Crazy Peoples Right To Speak
SINGLE
1983-Too Shy
1983-Ooh To Be Ah
1983-Hang On Now
1984-Big Apple
1984-The Lion’s Mouth
1985-Shoudn’t Do Tha
W 1982, po koncercie w Embassy Club w Londynie, podpisali kontrakt z EMI. 1983 przyniosł pierwszego singla Too Shy oraz pierwszy długogrający album White Feathers. Zawarta na nich muzyka to synth-pop. W tym samym roku zespół zaplanował swoją pierwszą amerykańską trasę. Jednak przed jej rozpoczęciem z zespołu został wydalony Limahl, który następnie postanowił rozpocząć karierę solową. Głównym wokalistą został Nick Beggs.
W 1984 pod przewodnictwem basisty Nicka Beggsa zespół nagrał swoje drugie wydawnictwo zatytułowane Islands. Album ukazał się również w USA pod tytułem Extra play,a nazwę zespołu skrócono do Kaja. W 1985 z zespołu odszedł Jez Strode.
Pozostali zadecydowali, by dalej działać jako trio. Po przeprowadzce do Kalifornii nagrali kolejny, trzeci już album Crazy People's Right to Speak. Płyta ta odzwierciedlała bardziej rockowe ambicje jej członków, ale nie znalazła uznania w oczach wytwórni EMI. W 1986 zespół postanowił zawiesić swoją działalność.
ALBUMY STUDYJNE
1983-White Feathers
1984-Islands
1985-Crazy Peoples Right To Speak
SINGLE
1983-Too Shy
1983-Ooh To Be Ah
1983-Hang On Now
1984-Big Apple
1984-The Lion’s Mouth
1985-Shoudn’t Do Tha
Savage - RobertoZanetti – włoski piosenkarz, muzyk nurtu Italo Disco oraz Eurodance Classic, producent muzyczny, kompozytor i biznesmen. Jako producent muzyczny używa pseudonimu Robyx.Właściciel kilku firm: Robyx Productions, Extravaganza Publishing i DWA Records.Pod koniec 1983 rozpoczął nagrywanie utworów pod pseudonimem Savage. Jego "Don't Cry Tonight" stał się hitem w Europie i często go remiksowano.W tym samym roku nagrał "Only You". Jego pierwszy album Tonight był sukcesem, a pochodziły z niego takie utwory jak: Radio, Time, Love Again, Celebrate, Love Is Death. W 1989 nagrał I Just Died In Your Arms Tonight (Hi-NRG. Remiks utworu zespołu Cutting Crew). W tym roku wydał również album z największymi hitami
Albumy
1984-Tonight
1986-Capsicum
1987 Maxisingles
1989 Goodbye
Single
1983 – Don't Cry Tonight
1984 - Only You, Radio/A
Love Again, Radio/Reggae Radio
1985 - A Love Again
(Special Remix)/Fugitive (Remix), Time
1986 - Love Is Death,
Celebrate
1988 - I'm Loosing You, So
Close
1989 - Don't Cry Tonight
(Rap '89), Good-Bye, (I Just) Died In Your Arms
Albumy
1984-Tonight
1986-Capsicum
1987 Maxisingles
1989 Goodbye
Single
1983 – Don't Cry Tonight
1984 - Only You, Radio/A
Love Again, Radio/Reggae Radio
1985 - A Love Again
(Special Remix)/Fugitive (Remix), Time
1986 - Love Is Death,
Celebrate
1988 - I'm Loosing You, So
Close
1989 - Don't Cry Tonight
(Rap '89), Good-Bye, (I Just) Died In Your Arms
Blue System – Niemiecki zespół dance'owy,załozony w 1987roku.Zespół ten powstał po rozpadzie grupy ModernTalking, zaś zakończył działalność wraz z jej reaktywacją.Formacja Blue System była dość nietypowa z uwagi na to, żezespołem była tylko podczas koncertów. Albumy nagrywali tylko DieterBohlen (kompozytor,tekściarz, producent) i Luis Rodriguez (współproducent), z pomocą zatrudnianych natę okazję muzyków sesyjnych (m.in. MichaelScholz, RolfKohler). Według BMG, zespół sprzedał ponad 5 milionów płyt.
Albumy i Single 1987 - Walking On A Rainbow
1987 - Sorry Little Sarah
1988 - Sorry Little Sarah (New York Dance MIX 1988 - Big Boys Don't Cry
1988 - She's A Lady
1988 - Body Heat
1988 - My Bed Is Too Big
1988 - Under My Skin
1988 - Silent Water
1989 - Love Suite
1989 - Twilight
1989 - Magic Symphony
1989 - Love Me On The Rocks
Albumy i Single 1987 - Walking On A Rainbow
1987 - Sorry Little Sarah
1988 - Sorry Little Sarah (New York Dance MIX 1988 - Big Boys Don't Cry
1988 - She's A Lady
1988 - Body Heat
1988 - My Bed Is Too Big
1988 - Under My Skin
1988 - Silent Water
1989 - Love Suite
1989 - Twilight
1989 - Magic Symphony
1989 - Love Me On The Rocks
Francesco Napoli - włoski piosenkarz, kompozytor, autor tekstów.Pochodzi ze średnio zamożnej,szlacheckiej rodziny.Jego ojciec zaplanował dla niego karierę prawniczą,jednak syn marzył by zostać muzykiem. Już od najmłodszych lat wykazywał zdolności w grze na gitarze i fortepianie. Mieszka w Niemczech.Karierę rozpoczął w latach 80. w Niemczech, gdzie szybko stał się popularny, dzięki piosenkom wykonywanym w stylu popowym,śpiewanym w języku włoskim.W roku 1988, Napoli po raz pierwszy przyjechał do Polski na zaproszenie organizatorów Festiwaluw Sopocie.Jego ostatnia płyta Lady Fantasy sprzedała się w nakładzie 12 milionówegzemplarzy, w 44 krajach.Najbardziej znane piosenki Napoli:"Balla Balla", "Borneo", "Piano piano","Marina", "Ciao Italia".
Alphaville – grupa muzyczna powstała w niemieckim mieście Münster, grająca muzykęopartą na syntezatorach, z
pogranicza rocka i synth popu, nawiązującą do stylów new romantic i rocka elektronicznego. Jeden z najbardziej popularnychzespołów lat 80. XX wieku. Największym przebojem zespołu jest utwór ForeverYoung pochodzący zdebiutanckiego albumu o tym samym tytule (1984). Utwórten uznawany jest przez wielu za swoisty hymn pokolenia, którewychowywało się w latach 80. Ponadto grupa wylansowała wiele innych wielkichprzebojów dekady – m.in. Bigin Japan, czy Sounds Likea Melody.
Nazwę grupy zaczerpnięto z filmu fantastycznego z 1965 r., który wyreżyserował Jean-Luc
Godard. Członkowie Alphaville są kompozytorami ścieżki dźwiękowej do
niemieckiegofilmu Der Bulle Und Das Mädchen z 1984.Zespół został założony w 1982 r. przez Mariana Golda, Bernharda Lloyda i
Franka Mertensa – członków wieloosobowej grupy artystycznej Nelson. Debiut zespołu miał miejsce w roku 1984. Pierwszym singlem był Big in Japan, natomiast następnymi wydanymi w tym samym roku: Sounds Like a Melody oraz Forever Young. Wkrótce po wydaniu
powyższych singli (które okazały się ogromnym sukcesem na skalę światową) zespół nagrał debiutancki album – Forever Young. Pomimo sukcesu, który został osiągnięty,jeszcze w 1984 r. zespół opuścił Frank Mertens. W styczniu 1985 zastąpił go Ricky Echolette,który współpracował już z zespołem przy produkowaniu debiutanckiego krążka.Czwartym singlem, wydanym już w zmienionym składzie w 1985 r., był The Jet Set – ostatni singel zdebiutanckiego albumu grupy.W roku 1986 zespół wydał swój drugi album studyjny – Afternoonsin Utopia. Pierwszy singel z tej płyty – Dance with meponownie okazał się sukcesem. Z krążka pochodzą ponadto dwa inne single: Universal Daddy i Jerusalem.Kolejną, trzecią studyjną płytą zespołujest album The Breathtaking Blue. Został on wydany w 1989 r. na krążku CD+G, który poza utworami zawierał treścipiosenek w wersji oryginalnej – angielskiej oraz w tłumaczeniu na język niemiecki
Albumy
1984 Forever Young
1986 Afternoons in Utopia
1988 The Singles Collection
1989 The Breathtaking Blue
pogranicza rocka i synth popu, nawiązującą do stylów new romantic i rocka elektronicznego. Jeden z najbardziej popularnychzespołów lat 80. XX wieku. Największym przebojem zespołu jest utwór ForeverYoung pochodzący zdebiutanckiego albumu o tym samym tytule (1984). Utwórten uznawany jest przez wielu za swoisty hymn pokolenia, którewychowywało się w latach 80. Ponadto grupa wylansowała wiele innych wielkichprzebojów dekady – m.in. Bigin Japan, czy Sounds Likea Melody.
Nazwę grupy zaczerpnięto z filmu fantastycznego z 1965 r., który wyreżyserował Jean-Luc
Godard. Członkowie Alphaville są kompozytorami ścieżki dźwiękowej do
niemieckiegofilmu Der Bulle Und Das Mädchen z 1984.Zespół został założony w 1982 r. przez Mariana Golda, Bernharda Lloyda i
Franka Mertensa – członków wieloosobowej grupy artystycznej Nelson. Debiut zespołu miał miejsce w roku 1984. Pierwszym singlem był Big in Japan, natomiast następnymi wydanymi w tym samym roku: Sounds Like a Melody oraz Forever Young. Wkrótce po wydaniu
powyższych singli (które okazały się ogromnym sukcesem na skalę światową) zespół nagrał debiutancki album – Forever Young. Pomimo sukcesu, który został osiągnięty,jeszcze w 1984 r. zespół opuścił Frank Mertens. W styczniu 1985 zastąpił go Ricky Echolette,który współpracował już z zespołem przy produkowaniu debiutanckiego krążka.Czwartym singlem, wydanym już w zmienionym składzie w 1985 r., był The Jet Set – ostatni singel zdebiutanckiego albumu grupy.W roku 1986 zespół wydał swój drugi album studyjny – Afternoonsin Utopia. Pierwszy singel z tej płyty – Dance with meponownie okazał się sukcesem. Z krążka pochodzą ponadto dwa inne single: Universal Daddy i Jerusalem.Kolejną, trzecią studyjną płytą zespołujest album The Breathtaking Blue. Został on wydany w 1989 r. na krążku CD+G, który poza utworami zawierał treścipiosenek w wersji oryginalnej – angielskiej oraz w tłumaczeniu na język niemiecki
Albumy
1984 Forever Young
1986 Afternoons in Utopia
1988 The Singles Collection
1989 The Breathtaking Blue
OMD - Orchestral Manoeuvres in the Dark – brytyjski zespół synthpopowywywodzącysię z Wirral
Grupę założyli w 1978 r. Andy
McCluskey i Paul Humphreys, zafascynowani muzyką elektroniczną spod znaku Kraftwerk i Briana Eno.
Pierwsze dwa albumy zespołu, "Orchestral Manoeuvres in the Dark"
i "Organisation", ukazały się już w 1980 roku. Szczyt popularności grupa osiągnęła w 1981 roku wraz z wydaniem płyty "Architecture & Morality", która
zawierała przebojowe single "Joan of Arc" i "Maid of Orleans". Do 1988 rokuukazały się jeszcze cztery albumy ("Dazzle Ships","Junk Culture","The Pacific Age"), choć nie pozostały bez echa, to nie powtórzyły sukcesu "Architecture &Morality".W roku 1988 zespół OMD rozpadł się, a właściwie powstały dwa zespoły. Humpreys, Cooper i Holmes odeszli do TheListening Pool, natomiast McCluskey zebrał nowych muzyków z Liverpoolu i kontynuował działalność pod szyldem OMD.
ALBUMY
1980-Orchestral Manoeuvres in the Dark
1981-Organisation
1982-Architecture & Morality
1983-Dazzle Ships
1984-Junk Culture
1985-Crush
1986-The Pacific Age
1988-The Best of OMD
Single
Electricity
Red Frame
Messages
Enola Gay
Souvenir
Joan of Arc
Maid of Orleans (The Waltz Joan of Arc)
Genetic Engineering
Telegraph
Locomotion
Talking Loud and Clear
Tesla Girls
Never Turn Away
"So in Love"
Secret
La Femme Accident
"If You Leave"
(Forever) Live and Die
We Love You
Shame
Grupę założyli w 1978 r. Andy
McCluskey i Paul Humphreys, zafascynowani muzyką elektroniczną spod znaku Kraftwerk i Briana Eno.
Pierwsze dwa albumy zespołu, "Orchestral Manoeuvres in the Dark"
i "Organisation", ukazały się już w 1980 roku. Szczyt popularności grupa osiągnęła w 1981 roku wraz z wydaniem płyty "Architecture & Morality", która
zawierała przebojowe single "Joan of Arc" i "Maid of Orleans". Do 1988 rokuukazały się jeszcze cztery albumy ("Dazzle Ships","Junk Culture","The Pacific Age"), choć nie pozostały bez echa, to nie powtórzyły sukcesu "Architecture &Morality".W roku 1988 zespół OMD rozpadł się, a właściwie powstały dwa zespoły. Humpreys, Cooper i Holmes odeszli do TheListening Pool, natomiast McCluskey zebrał nowych muzyków z Liverpoolu i kontynuował działalność pod szyldem OMD.
ALBUMY
1980-Orchestral Manoeuvres in the Dark
1981-Organisation
1982-Architecture & Morality
1983-Dazzle Ships
1984-Junk Culture
1985-Crush
1986-The Pacific Age
1988-The Best of OMD
Single
Electricity
Red Frame
Messages
Enola Gay
Souvenir
Joan of Arc
Maid of Orleans (The Waltz Joan of Arc)
Genetic Engineering
Telegraph
Locomotion
Talking Loud and Clear
Tesla Girls
Never Turn Away
"So in Love"
Secret
La Femme Accident
"If You Leave"
(Forever) Live and Die
We Love You
Shame
Shakin' Stevens - znany także jako 'Shaky',właściwie Michael Barratt – walijski piosenkarz rock and rollowy, muzyki pop i autor tekstów piosenek, który zdobyłnajwiększą popularność w latach 80 XX wieku. Swoją karierę rozpoczął w latach60. z menadżerem Paulem Barrettem i zespołem The Sunsets, który prezentował rock'n'rolllat 50. W grudniu 1969 roku wystąpił przed koncertem zespołu The Rolling Stones. Rok później podpisałkontrakt z firmą Parlophone, która wydała jego debiutancką płytę ALegend (1970). W 1977 roku Shakin' Stevens porzucił grupę TheSunsets i wystąpił w musicalu Jacka Gooda Elvis!. Pojawiał się regularnie wprogramie rozrywkowym Oh Boy, gdzie wykonał piosenkę "HotDog".W 1981 roku jego przebój This Ole House trafił na pierwszemiejsce brytyjskiej listy przebojów, a jego album Shaky(1981)również stał się numerem jeden. Wlatach 80. wylansował takie hity jak You
Drive Me Crazy (1981), This Ole House (1981), Oh Julie (1982), Shirley (1982), Give Me Your Heart Tonight (1982), Cry Just A Little Bit (1983),A Rockin' Good Way w duecie z Bonnie Tyler (1984), A Letter To You (1984), Breaking Up My Heart (1985), Lipstick Powder And Paint (1985), Merry Christmas Everyone (1985), Because I Love You (1986) i Come See About Me (1987). Swój hit Teardrops (1984)nagrał z gitarzystą Hankiem B.Marvinem, współpracował także z Rogerem Taylorem, BonnieTyler i Dave Edmundsem.
ALBUMY
1980: Take One
1980: Marie Marie
1981: This Old House
1981: Shaky – Green Door
1982: Hot Dog
1982: Give Me Your Heart Tonight
1983: The Bop Won't Stop
1984: Greatest Hits
1985: Lipstick Powder And Paint
1987: Let's Boogie
1988: A Whole Lotta Hits
SINGLE
1980: Hot Dog
1980: Hey Mae
1980: Marie Marie
1980: Shooting Gallery
1981: This Ole House
1981: You Drive Me Crazy
1981: Green Door
1981: It's Raining
1982: Oh Julie
1982: Shirley
1982: Give Me Your Heart Tonight
1982: I'll Be Satisfied
1982: The Shakin' Stevens
1983: It's Late
1983: Cry Just A Little Bit
1984: A Rockin' Good Way – duet z Bonnie Tyler
1984: A Love Worth Waiting For
1984: A Letter To You
1984: Teardrops
1985: Breaking Up My Heart
1985: Lipstick Powder And Paint
1985: Merry Christmas Everyone
1986: Turning Away
1986: Because I Love You
1987: A Little Boogie Woogie
1987: Come See About Me
1987: What Do You Want To Make Those Eyes At Me For
1988: Feel The Need In Me
Drive Me Crazy (1981), This Ole House (1981), Oh Julie (1982), Shirley (1982), Give Me Your Heart Tonight (1982), Cry Just A Little Bit (1983),A Rockin' Good Way w duecie z Bonnie Tyler (1984), A Letter To You (1984), Breaking Up My Heart (1985), Lipstick Powder And Paint (1985), Merry Christmas Everyone (1985), Because I Love You (1986) i Come See About Me (1987). Swój hit Teardrops (1984)nagrał z gitarzystą Hankiem B.Marvinem, współpracował także z Rogerem Taylorem, BonnieTyler i Dave Edmundsem.
ALBUMY
1980: Take One
1980: Marie Marie
1981: This Old House
1981: Shaky – Green Door
1982: Hot Dog
1982: Give Me Your Heart Tonight
1983: The Bop Won't Stop
1984: Greatest Hits
1985: Lipstick Powder And Paint
1987: Let's Boogie
1988: A Whole Lotta Hits
SINGLE
1980: Hot Dog
1980: Hey Mae
1980: Marie Marie
1980: Shooting Gallery
1981: This Ole House
1981: You Drive Me Crazy
1981: Green Door
1981: It's Raining
1982: Oh Julie
1982: Shirley
1982: Give Me Your Heart Tonight
1982: I'll Be Satisfied
1982: The Shakin' Stevens
1983: It's Late
1983: Cry Just A Little Bit
1984: A Rockin' Good Way – duet z Bonnie Tyler
1984: A Love Worth Waiting For
1984: A Letter To You
1984: Teardrops
1985: Breaking Up My Heart
1985: Lipstick Powder And Paint
1985: Merry Christmas Everyone
1986: Turning Away
1986: Because I Love You
1987: A Little Boogie Woogie
1987: Come See About Me
1987: What Do You Want To Make Those Eyes At Me For
1988: Feel The Need In Me